Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από διαφημίσεις στοματικών διαλυμάτων που άλλα καταπολεμούν την ουλίτιδα και την πέτρα, άλλα προλαμβάνουν την τερηδόνα, αντιμετωπίζουν την κακοσμία και γενικά μας εξασφαλίζουν ένα καθαρό και υγιές στόμα. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες διαλυμάτων, τα φθοριούχα και τα αντισηπτικά – αντιμικροβιακά.
- Τα φθοριούχα στοματικά διαλύματα: έχουν σαν πρώτο και βασικό στόχο την ενδυνάμωση της επιφάνειας των δοντιών, της αδαμαντίνης, ώστε αυτά να αντέχουν περισσότερο στα οξέα της τερηδόνας. Χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο από παιδιά μέχρι την ηλικία των 16-17 ετών. Σε ειδικές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται από άτομα με πολυτερηδονισμό. Δεν συνιστάται ποτέ να χρησιμοποιούν τα παιδιά στοματικό διάλυμα πριν από την ηλικία των έξι ετών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά θα καταπιούν το στοματικό διάλυμα αντί να το φτύσουν. Τα περισσότερα στοματικά διαλύματα περιέχουν φθοριούχο άλας, το οποίο μπορεί να προκαλέσει φθορίωση στην ανάπτυξη των δοντιών εάν γίνει μεγάλη κατάποση. Για το λόγο αυτό, τα παιδιά για να χρησιμοποιήσουν στοματικό διάλυμα πρέπει να το κάνουν πάντοτε υπό την επίβλεψη κάποιου μεγαλύτερου, προκειμένου να μάθουν την τεχνική του ξεπλύματος, αποφεύγοντας την κατάποση. Υπάρχουν στοματικά διαλύματα που διατίθενται στο εμπόριο και είναι ειδικά για παιδιά, επειδή δεν περιέχουν αλκοόλ και είναι φθοριωμένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την προστασία από την τερηδόνα.
- Η βασική οδοντιατρική ένδειξη για χρήση ενός αντισηπτικού διαλύματος από την άλλη, είναι οι παθήσεις των ούλων, ουλίτιδα-περιοδοντίτιδα. Υπάρχουν διάφορες ουσίες για το σκοπό αυτό, με πλέον αποτελεσματική τη χλωρεξιδίνη. Η απαλλαγή των δοντιών από τη μικροβιακή πλάκα είναι βασική προϋπόθεση για υγιή ούλα και δόντια. Ωστόσο, αυτό επιτυγχάνεται κυρίως μηχανικά και όχι χημικά. Δηλαδή, ένα αντισηπτικό σε καμία περίπτωση δε μπορεί να διορθώσει τις συνέπειες του ελλειπούς βουρτσίσματος των δοντιών ή της μη χρήσης οδοντικού νήματος!