Ο ίλιγγος συχνά περιγράφεται ως ένα αίσθημα περιστροφής του ίδιου του ατόμου ή του περιβάλλοντος. Όπως γίνεται αντιληπτό, η κατάσταση αυτή διαταράσσει σημαντικά όχι μόνο την ισορροπία και τον προσανατολισμό του ατόμου, αλλά και τη δυνατότητα εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων.
Αιτίες ιλίγγου
Ο ίλιγγος προκαλείται συχνά από προβλήματα στο αιθουσαίο σύστημα, το οποίο είναι μέρος του έσω αυτιού και είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση της ισορροπίας και του προσανατολισμού στο χώρο. Οι πιο κοινές αιτίες ιλίγγου περιλαμβάνουν:
– Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως ή απλώς ίλιγγος θέσεως: Ο ίλιγγος θέσεως είναι μια κατάσταση που προκαλείται από προβλήματα στο εσωτερικό του αυτιού, ειδικά στους λαβύρινθους που βοηθούν στον έλεγχο της ισορροπίας μέσω της αποστολής ερεθισμάτων στον εγκέφαλο. Οι λαβύρινθοι αποτελούνται από ημικυκλικούς σωλήνες με αισθητήρες για τον εντοπισμό των κινήσεων και της θέσης του κεφαλιού, ενσωματώνοντας επίσης μικροσκοπικούς κρυστάλλους ασβεστίου που λέγονται ωτόλιθοι ή ωτοκονία. Όταν αυτοί οι κρύσταλλοι αποκολληθούν, κινούνται ελεύθερα μέσα στα υγρά του εσωτερικού αυτιού και μπορούν να εισέλθουν στους ημικυκλικούς σωλήνες, προκαλώντας υπερβολική διέγερση και ίλιγγο κατά τις κινήσεις του κεφαλιού.
– Νόσος Meniere: Πρόκειται για μια διαταραχή του εσωτερικού αυτιού που προκαλείται από συσσώρευση υγρού και μεταβαλλόμενη πίεση στο αυτί. Μπορεί να οδηγήσει σε επεισόδια ιλίγγου σε συνδυασμό με βαρηκοΐα και εμβοές.
– Αιθουσαία νευρίτιδα ή λαβυρινθίτιδα: Αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα μιας λοίμωξης που προκαλεί φλεγμονή γύρω από τα νεύρα που βοηθούν το σώμα να διατηρεί την ισορροπία του.
Στις πιθανές αιτίες συγκαταλέγονται τέλος οι ημικρανίες, τυχόν τραυματισμοί στο κεφάλι ή τον αυχένα, ορισμένες παθήσεις του εγκεφάλου όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο ή κάποιος όγκος, φάρμακα που προκαλούν βλάβη στο αυτί και η γήρανση.
Συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται ο ίλιγγος
Το πρωταρχικό σύμπτωμα του ιλίγγου είναι η αίσθηση περιστροφής του ίδιου του ατόμου ή του περιβάλλοντος. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν τον ίλιγγο περιλαμβάνουν:
– Ναυτία ή έμετος.
– Μη φυσιολογικές ή σπασμωδικές κινήσεις των ματιών (νυσταγμός).
– Πονοκέφαλος.
– Υπεριδρωσία.
– Βουητό στα αυτιά (εμβοές) ή απώλεια ακοής.
Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από λίγα λεπτά έως αρκετές ώρες ή περισσότερο και μπορεί να έρχονται και να φεύγουν.
Επιλογές θεραπείας για τον ίλιγγο
Η θεραπεία για τον ίλιγγο εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε πρώτη φάση, μπορεί να εφαρμοστεί ένα είδος φυσικοθεραπείας που στοχεύει στην ενίσχυση του αιθουσαίου συστήματος. Εάν πρόκειται για ίλιγγο θέσεως, τότε μπορούν να πραγματοποιηθούν ειδικοί χειρισμοί αντιμετώπισης ιλίγγου θέσεως. Αυτοί περιλαμβάνουν έναν αριθμό ασκήσεων που αποσκοπούν στη μεταφορά και επανατοποθέτηση των ωτόλιθων, από τους ημικυκλικούς σωλήνες των λαβυρίνθων στην αρχική τους θέση. Επίσης, μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα για την ανακούφιση συμπτωμάτων όπως η ναυτία που σχετίζεται με τον ίλιγγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, φάρμακα που μειώνουν τη συσσώρευση υγρών στο αυτί χρησιμοποιούνται για τη νόσο του Meniere.
Ο ίλιγγος είναι μια πολύπλοκη πάθηση με διάφορες πιθανές αιτίες, η καθεμία εκ των οποίων υπαγορεύει και την κατάλληλη θεραπεία. Η ακριβής διάγνωση και η εφαρμογή προσαρμοσμένων σχεδίων θεραπείας είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική διαχείριση του ιλίγγου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η Χειρουργός ΩΡΛ Δρ. Όλγα Παπαδοπούλου διαγιγνώσκει επιτυχώς την υποκείμενη αιτία που προκάλεσε τον ίλιγγο και προχωρά στη συνέχεια στην αποκατάστασή της.