Η παραφίμωση συνιστά μια επείγουσα ουρολογική κατάσταση που εμφανίζεται όταν η ακροποσθία, αφού τραβηχτεί πίσω από τη βάλανο του πέους, αδυνατεί να επανέλθει στην αρχική της φυσιολογική θέση. Η επείγουσα φύση της συγκεκριμένης κατάστασης έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής της ροής του αίματος στο πέος και να οδηγήσει σε νέκρωση ιστού εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Συνεπώς, η πάθηση απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση για την αποκατάσταση της φυσιολογικής θέσης της ακροποσθίας και την πρόληψη μη αναστρέψιμης βλάβης των ιστών.
Παραφίμωση: Αίτια
Η παραφίμωση προκύπτει από ποικίλες αιτίες, καθεμία από τις οποίες συμβάλλει στην έλξη της ακροποσθίας πίσω από τη βάλανο του πέους, οδηγώντας στην παγίδευση της. Μια κοινή ιατρογενής αιτία είναι η αποτυχία επαναφοράς της ακροποσθίας στην κανονική της θέση μετά από ιατρικές διαδικασίες, όπως ο χρόνος καθετηριασμός ή οι τακτικές αλλαγές καθετήρα Foley, ο καθαρισμός του πέους ή η κλινική εξέταση του οργάνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παραφίμωση μπορεί να προκύψει είτε λόγω απρόσεκτης ανάσυρσης της ακροποσθίας είτε λόγω έντονων σεξουαλικών δραστηριοτήτων που ενδέχεται να προκαλέσουν τραυματισμό του πέους. Επιπλέον, ένα ιστορικό φίμωσης, όπου η ακροποσθία δεν μπορεί εύκολα να ανασυρθεί πάνω από τη βάλανο, προδιαθέτει τα άτομα στην ανάπτυξη παραφίμωσης. Αυτή η κατάσταση σχετίζεται επίσης με κακές πρακτικές υγιεινής που μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις όπως η χρόνια βαλανοποσθίτιδα και επακόλουθο πρήξιμο της ακροποσθίας και της βαλάνου του πέους, περιπλέκοντας περαιτέρω τα προβλήματα ανάσυρσης.
Συμπτώματα & επιπλοκές παραφίμωσης
Η παραφίμωση προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα και εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, εγκυμονεί κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρών επιπλοκών. Οι ασθενείς συνήθως παρατηρούν αδυναμία ανάταξης της ακροποσθίας, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ορατό οίδημα και αποχρωματισμό λόγω διαταραχής της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης. Η πληγείσα περιοχή μπορεί να εμφανίσει μια κοκκινωπή-μοβ απόχρωση, ενδεικτική της μειωμένης ροής του αίματος. Πρόσθετα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολία στην ούρηση ή πλήρη κατακράτηση ούρων σε σοβαρές περιπτώσεις και πόνο στο πέος. Αυτά τα συμπτώματα όχι μόνο αντικατοπτρίζουν την άμεση μηχανική απόφραξη που προκαλείται αλλά και την πιθανότητα προοδευτικής αγγειακής βλάβης.
Ως προς τις πιθανές επιπλοκές, εάν η ακροποσθία παραμείνει πίσω από τη βάλανο του πέους για παρατεταμένη χρονική περίοδο, μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της απομακρυσμένης φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης καθώς και σε μειωμένη αρτηριακή ροή αίματος προς τη βάλανο. Αυτή η μειωμένη ροή του αίματος προς το πέος μπορεί τελικά να οδηγήσει σε έντονη ισχαιμία και πιθανή νέκρωση της βαλάνου.
Επιλογές θεραπείας για την παραφίμωση
Η άμεση θεραπεία είναι απαραίτητη για την αποφυγή μακροχρόνιας βλάβης στο πέος. Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει χειροκίνητη ανάταξη της ακροποσθίας. Είναι σημαντικό η χειρισμοί ανάταξης να γίνουν άμεσα, αφού στον ασθενή έχει χορηγηθεί είτε αναισθητική αλοιφή τοπικά, είτε παυσίπονα από το στόμα, ή και ενέσιμης μορφής τοπικό αναισθητικό στην περιοχή του πέους.
Εάν οι χειρισμοί δεν καταφέρουν να επιλύσουν το πρόβλημα ή ο θεράποντας ιατρός κρίνει ότι η πάθηση πρέπει να αποκατασταθεί οπωσδήποτε άμεσα, το επόμενο βήμα είναι η πιο επεμβατική αποκατάσταση. Πιο συγκεκριμένα, σε αυτή την περίπτωση έχει ένδειξη η ραχιαία σχάση, η διενέργεια δηλαδή μιας μικρού μεγέθους τομής στη ραχιαία επιφάνεια του πέους, η οποία δύναται να απελευθερώσει τον παγιδευμένο ιστό. Προκειμένου η παραφίμωση να μην παρουσιάσει υποτροπή, συνήθως ο ασθενής υποβάλλεται σε δεύτερο χρόνο σε περιτομή. Μάλιστα, μπορεί να διενεργηθεί και RF (με ραδιοκύματα) περιτομή, η οποία προσφέρει σημαντικά οφέλη στον ασθενή. Ο Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος Δρ. Βασίλειος Μυγδάλης αποκαθιστά άμεσα την παραφίμωση προκειμένου να αποφευχθούν επιζήμιες επιπλοκές.